عید فطر، عید بندگی
عید فطر روز اول ماه شوال و از مهمترین اعیاد مسلمانان است. از برخی روایات برمیآید که این روز برای کسانی که روزه آنها در ماه رمضان پذیرفته شده، روز عید و پاداش است. یکی از اعمال این روزبه جا آوردن نماز عید می باشد. در این روز، روزه گرفتن حرام و پرداخت زکات فطره بر مسلمانان واجب است.
نظر بر روایات مختلف در مورد عید سعید فطر نشان میدهد که این عید بزرگ از سوی معصومین به قیامت تشبیه شده است .
به عنوان مثال حضرت علی (ع) در مورد نماز عید فطر فرمودند: زمانیکه از خانههایتان به قصد خواندن نماز عید خارج میشوید، انگار که از قبر خارج میشوید و برای حشر میروید. وقتی به جایگاه نماز میرسید، انگار در پیشگاه خدا در روز قیامت ایستادهاید. و زمانی که نماز تمام میشود و به منازل خود بازمیگردید، انگار به خانههای خود در بهشت بازمیگردید.
در عظمت و بزرگی این عید همین بس که در قنوت این نماز آمده: «… روزی که آن را عید مسلمانان و ثمره و ذخیره و شرافت پیامبر اکرم (ص) قرار دادی…»
در این فراز تفاوت ارزشگذاری فطر میان پیامبر و امتش، بدلیل میزان بهرهبرداری از ماه رمضان است. پیامبر رحمت، حد نهایت استفاده از برکات این ماه بودهاند و مانند ندارند. پس فطر، ذخیره و ثمره قیام و صیام ایشان است. امت پیامبر هم به میزان معرفت و توفیق خود، از این ماه کسب فیض کرده است. پس در این روز شادمان هستند و به عنوان روز عید از خداوند پاداش میگیرند.
اعمال این روز مبارک به شرح زیر است :
اوّل: تکبیراتى است که در اعمال شب عید فطر ذکر شد، و بعد از نماز صبح و نماز عید فطر آن را بخواند.
دوم: پیش از نماز عید، زکات فطره را جدا سازد; اگر دسترسى به مستحق دارد بپردازد و الاّ کنار بگذارد، براى هر نفر یک صاع (حدود سه کیلو) از گندم یا موادّ غذایى دیگر که در آن شهر غذاى غالب مردم محسوب مى شود.
زکات فطره واجب مؤکّد است و شرط قبولى روزه ماه رمضان است، و خداوند نیز در قرآن آن را مقدّم بر نماز (عید) شمرده است و مى فرماید: «(قَدْ اَفْلَحَ مَنْ تَزَکّى وَ ذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلّى); به یقین آن کس که زکات دهد و یاد پروردگارش را کند سپس نماز بخواند، رستگار است!».
سوم: غسل کردن است و وقت آن به فرموده «شیخ طوسى» بعد از طلوع فجر است تا زمان بجا آوردن نماز عید.
فَالْعَجَبُ کُلُّ الْعَجَبِ مِنَ الضَّاحِکِ اللَّاعِبِ فِی الْیوْمِ الَّذِی یثَابُ فِیهِ الْمُحْسِنُونَ وَ یخِیبُ فِیهِ الْمُقَصِّرُونَ
پس شگفتا و بسیار شگفتا از آنکه به خنده و بازى مشغول باشد در چنین روزى که نیکوکاران در این روز پاداش مى یابند و تقصیرکاران زیان مى بینند.
داستان کوتاه
شبیه، شبیه، شبیهــــــــ من دیر رسیدم. شبیه حضرت عباس می خواست به میدان برود. حتی از “حر” هم دیرتر رسیده بودم! اما گویا هنوز هم دیر نشده بود. شبیه شمر با کلاه خود و شمشیر و زره، در میدان جولان می داد و وقیحانه به قصد خود اعتراف می کرد. سمت راست میدان، اهل حرم […]